Mszycarz szklarniowy ma ciemno zabarwione ciało długości 2 mm. Czułki
długie, 15-członowe (samica). Odnóża jasnobrązowe. Odwłok samicy zakończony
jest pokładełkiem. Oprócz osobników dorosłych wszystkie pozostałe stadia
rozwijają się w żywicielu.
Stosuje się je do zwalczania mszyc, zwłaszcza mszycy ogórkowej Aphis
gossypii, mszycy brzoskwiniowej Myzus persicae var. nicotianae oraz mszycy
ziemniaczanej średniej Aulacorthum solani. A. colemani ma dobrą zdolność
wyszukiwania i jest w stanie znaleźć kolonie mszyc z dużej odległości,
wykrywając ""sygnały alarmowe"" wytwarzane przez zainfekowaną roślinę lub
zapach spadzi wydzielany przez mszyce.
Błonkówka nakłuwa mszycę i składa w niej jajo ( nawet do 300 jaj w ciągu
swojego życia). Spasożytowana mszyca pęcznieje i zmienia się w szarą lub
brązową mumię. Po zakończeniu rozwoju dorosła błonkówka opuszcza ciało
mszycy, pozostawiając na jej plecach okrągły otwór.
W optymalnych warunkach (temp. 25°C i wilgotność ponad 70%) rozwój jednego
pokolenia mszycarza trwa prawie 12 dni. Aphidius colemani jest wyjątkowo
efektywna w początkowym okresie pojawienia się mszyc. W wyższych
temperaturach (około 30°C) skuteczność tego drapieżcy znacząco spada.
Jest niewrażliwy na długość dnia, więc można go stosować przez cały rok.
