Ciało samicy ośca mączlikowego ma długość 0,75 cm, jest cytrynowożółte. Ma
ona zielone oczy i czułki złożone z 5 segmentów. Samiec ośca mączlikowego
ma ciało ciemnożółte do brązowego, jego czułki złożone są z 3 segmentów, z
których ostatni jest dużo większy od pozostałych. Populacja ośca
mączlikowego zawiera 60% samic i 40% samców, do rozmnażania się tego
gatunku potrzebne jest spotkanie obojga płci.
Na pełny cykl rozwojowy składają się: jajo, 3 stadia larwalne, puparium i
osobnik dorosły. Efektywność w zwalczaniu szkodników zależy od gatunku
gospodarza (szkodnika) wybranego do złożenia jaj, rośliny, na której
parazytoid atakuje swoje ofiary, ale głównie od temperatury otoczenia.
Najwyższą aktywność wykazuje w wysokich temperaturach 30-40°C. Mniejsze
znaczenie ma wilgotność powietrza — ta optymalna do rozwoju wynosi 50–85%.
Osiec mączlikowy pasożytuje mączlika we wcześniejszych stadiach rozwojowych
- w 2 i 3 stadium. Młode samice mogą prawie natychmiast pasożytować ofiary,
warunkiem tego jest jednak wcześniejsze odbycie kopulacji. Samica składa
jaja pod larwy szkodnika. Czułkami bada wielkość larwy i ocenia jej
przydatność dla swojego potomstwa. Jeżeli larwa jest odpowiednia, zostawia
pod nią swoje jajo, natomiast, gdy larwa jest zbyt mała, może do niej
wrócić później. Pod jedną larwą zostawia jedno jajo, larwa wylęgająca się z
niego wgryza się w ciało larwy mączlika, którego wnętrze stopniowo wyjada
(w efekcie larwa mączlika przybiera kolor żółtawy). Dorosły parazytoid
wydostaje się przez okrągły otwór wyjściowy, który wygryza na wierzchu
mumii mączlika. Samica ośca może znieść w ciągu życia od 50 do 200 jaj.
