Dobroczynek szklarniowy jest drapieżnym pajęczakiem z rzędu roztoczy.
Długość ciała dobroczynka szklarniowego dochodzi do 0,5 mm, barwa ciała
jest pomarańczowa. Szybko się porusza. Jaja są barwy jasnopomarańczowej. Z
jaj rozwija się larwa, następnie dwa stadia rozwojowe nimf i postać
dorosła.
Dorosłe osobniki odżywiają się wszystkimi stadiami rozwojowymi
przędziorków, nimfy odżywiają się jajami, larwami i protonimfami tych
szkodników, natomiast larwy dobroczynka się nie odżywiają.
Efektywność działania roztocza uzależniona jest od temperatury i
wilgotności względnej powietrza. Samice, które stanowią 75% całej
populacji, wkrótce po wylęgu gotowe są do składania jaj. W optymalnych
warunkach (25-30°C, wilgotność powietrza powyżej 70%) pełny cykl rozwojowy
drapieżcy trwa 7 dni, a długość życia osobników dorosłych wnosi 30 dni. W
temperaturze 20°C dobroczynek rozwija się dwa razy szybciej od przędziorka.
W temperaturze 30°C cykl rozwojowy trwa 5 dni, natomiast w powyżej 35°C
samice przestają składać jaja. Przy wilgotności poniżej 60% jaja
dobroczynka wysychają.
Niekorzystny wpływ na populację dobroczynka szklarniowego mają środki na
bazie siarki stosowane miedzy innymi do zwalczania mączniaka prawdziwego.