Phytoseiulus persimilis

Dobroczynek szklarniowy jest drapieżnym pajęczakiem z rzędu roztoczy.
Długość ciała dobroczynka szklarniowego dochodzi do 0,5 mm, barwa ciała jest pomarańczowa. Szybko się porusza. Jaja są barwy jasnopomarańczowej. Z jaj rozwija się larwa, następnie dwa stadia rozwojowe nimf i postać dorosła.
Dorosłe osobniki odżywiają się wszystkimi stadiami rozwojowymi przędziorków, nimfy odżywiają się jajami, larwami i protonimfami tych szkodników, natomiast larwy dobroczynka się nie odżywiają.
Efektywność działania roztocza uzależniona jest od temperatury i wilgotności względnej powietrza. Samice, które stanowią 75% całej populacji, wkrótce po wylęgu gotowe są do składania jaj. W optymalnych warunkach (25-30°C, wilgotność powietrza powyżej 70%) pełny cykl rozwojowy drapieżcy trwa 7 dni, a długość życia osobników dorosłych wnosi 30 dni. W temperaturze 20°C dobroczynek rozwija się dwa razy szybciej od przędziorka. W temperaturze 30°C cykl rozwojowy trwa 5 dni, natomiast w powyżej 35°C samice przestają składać jaja. Przy wilgotności poniżej 60% jaja dobroczynka wysychają.
Niekorzystny wpływ na populację dobroczynka szklarniowego mają środki na bazie siarki stosowane miedzy innymi do zwalczania mączniaka prawdziwego.